The angels singing say we are alone...

Dane personalne

Imię
Ariel

Nazwisko
Virtu

Rasa
Anioł

Wiek
17

Typ
Uke

Profesja
Uczeń


Osobowość

Charakter
Ariel ma w sobie dużo ze stereotypowego anioła, którego opisują wszelkie religijne podania, jakie tylko udało się ludzkości przez tysiąclecia wypłodzić na karty swych świętych ksiąg. Jest istotą pogodną, pełną optymizmu i wrodzonego poczucia humoru, które niestety czasami wydaje się nieco zbyt głupkowate, abstrakcyjne i... czarne, jak na posłańca niebios, ale stara się z tym nie obnosić. Ciężko przychodzi mu wybaczanie innym, anielska naiwność tak daleko nie sięga, by darować komuś zdradę, czy nadużycie zaufania. Egzystowanie w tym samym świecie, do demony odebrało mu tę czystość, chociaż nadal jest pacyfistą starającym się nie uciekać do przemocy i nie plamić swoich rąk. Nikomu nie życzy źle, chyba, że ktoś już sobie naprawdę zasłuży. Ale to trzeba umieć aniołowi zajść za skórę.
Nie potrafi jasno określić, czy jest gadułą, czy raczej typem lakonicznym. Przy niektórych istotach gęba mu się nie zamyka niczym u rasowej duszy towarzystwa, natomiast przy innych jakby zapomina, w jaki sposób się wypowiadać i jakoś tak się chowa w swoją wewnętrzną skorupkę. Wszystko zależy od tego, czy trafi na osobę otwartą i wesołą, czy też będzie to ktoś kompletnie dominujący towarzystwo swoim ego. W takiej sytuacji wychodzi jego wewnętrzna uległość, niestety. Zapewne gdyby brał udział w tej wyniszczającej, wielopokoleniowej wojnie, to trafiłby do niewoli i służył za salonowego pieska u jakiegoś cholernego demona.
Pomimo, że doskonale zna idee przyświecające stworzeniu miasta i systemu szkolnictwa dla wszystkich ras, to nie potrafi do końca zdusić w sobie niepokoju i swędzenia skóry na grzbiecie, jakie odczuwa, gdy jakiś posłaniec piekieł zanadto się zbliży. Jednakże o ile nie ufa demonom, o tyle ludzie wydają mu się całkiem przyzwoici, chociaż też zdarza mu się na tym przeświadczeniu sparzyć.
Leń. Mimo, że anioły powinny oznaczać się li i jedynie cnotami, to chłopakowi zdarza się szwendać przez cały dzień w piżamie, czy odkładać na później swoje obowiązki. Jeśli coś go nie interesuje, to nauka będzie szła mu równie opornie, co rodzenie kamienia nerkowego.

Wady
- Łatwo się zniechęca
- Miewa trudności ze znalezieniem nici porozumienia, szczególnie z innymi rasami
- Ma zerową orientację w terenie
- Czasem brak mu obiektywizmu w stosunku do demonów

Zalety
- We wszystkich stara się znaleźć ziarenko dobra
- Potrafi obrócić w żart cudze i własne niedoskonałości, pomyłki, czy braki doświadczenia
- Jest anielsko cierpliwy
- Szczery, ale nie do bólu

Zainteresowania
- Gotowanie (co kończy się często nadpalonymi lotkami)
- Biologia, z wyszczególnieniem żyjątek widocznych dopiero pod mikroskopem
- Wszelkie gry komputerowe, szczególnie RPGi
- Książkowe romansidła
- Muzyka nowoczesna, alternatywna


Fizjonomia

Wzrost
172cm

Znaki szczególne
Runiczny tatuaż na lewym pośladku

Wygląd:
Jaki anioł jest, każdy widzi.
Niezbyt wysoki, blady i szczupły - żeby nie powiedzieć, że nieomal eteryczny, niczym światło i pełgające, czyste płomienie, z których rzekomo rasa ta została utkana. A przynajmniej jak to lubią sobie wyobrażać co bardziej nawiedzone jednostki, tudzież pisarze fantasy.
Z jasną cerą anioła komponują się równie jasne, mięciutkie, szarawe włosy sięgające żuchwy. Za nieco postrzępioną grzywką skrywają się duże, okolone gęstymi rzęsami oczy o bladych, niebieskawych tęczówkach, w których odbija się cały majestat Chórów, chociaż niektórzy wrednie twierdzą, że to kurwiki. Ale kto by słuchał hejterów.
Ubiera się w to, co aktualnie mu się podoba, więc czasem można zobaczyć go w za dużej bluzie, a czasem w koszulce ze śmiesznym nadrukiem. Jednakże pomimo to, jego styl ubierania się jest zdominowany przez jasne, pastelowe kolory, lub po prostu czystą biel. Musi przez to częściej robić pranie, ale jakoś szczególnie mu ten fakt nie przeszkadza.
Skrzydła - jak większość aniołów, Ariel również jest posiadaczem pary silnych, białych skrzydeł o zadbanych piórach. Oczywiście, chłopak zna podstawową magię, by ukryć je przed światem, przybierając możliwie najbardziej przyziemną formę, ale w sumie lubi czuć tę drzemiącą w dodatkowej parze kończyn moc i potencjał wzniesienia go ponad dachy, więc często paraduje po ulicach w pełnym splendorze.


Dodatkowe informacje

Zamieszkanie
Akademik

Historia

Właściwie nie wiadomo, kiedy czyste, niebiańskie istoty zyskały swą płciowość. Kiedy dotknęły stopami Ziemi? W czasie wojny? A może od zawsze ją miały, tylko nie zdawały sobie z tego sprawy? Nikt tego nie wie, nikt nie docieka. Lecz faktem jest, że kolejne pokolenia powstają już bez boskiej ingerencji.
Historia Ariela nie powala. Urodził się już po wojnie, jako drugi i ostatni syn pary wojennych wolontariuszy. Od dziecka wpajane miał, że przemoc nie jest tak naprawdę rozwiązaniem, więc wyrósł na osobę stroniącą od konfliktów, za cel stawiając sobie spokojną koegzystencję z innymi.
Nie wiadomo, skąd Arielowi uroił się pomysł, by dołączyć do uczniowskiej gawiedzi międzygatunkowej szkoły, ale na jego prośbę został przez rodziców do niej zapisany, mimo, że w tej sytuacji aniołek jest jedynym ze swej rodziny, który mieszka za Czerwoną Bramą. Comiesięczne kieszonkowe pozwala mu na spokojną naukę i pomieszkiwanie w akademiku.

Ciekawostki
- Panicznie boi się murzynów
- Ma bardzo niską tolerancję na alkohol i substancje psychoaktywne, upija się dwoma piwami
- Wykazuje większy talent w magii defensywnej, tudzież w leczącej
- Fascynuje go ziołolecznictwo
- Nie lubi stóp
- Jest w posiadaniu Pixie, na którego woła "Sevi". Stworzenie pomaga mu w rzucaniu zaklęć i utrzymuje porządek w pokoju.