Biografia Liama S. Northona

Liam jest bardzo specyficznym człowiekiem. Ciężko jednoznacznie określić jego charakter. Z jednej strony nazwać można go optymistą. Stara się być zadowolonym z życia i cieszyć każdym dniem. Zawsze umie się uśmiechać. No właśnie. Jego uśmiech. Ten potrafi wyrażać naprawdę bardzo wiele. Asortyment mimiki ma bardzo urozmaicony. Samym wzrokiem bądź uśmiechem potrafi pokazać jak bardzo mu na kimś zależy, albo jak bardzo kimś gardzi. Uśmiechy ironiczne, sarkastyczne, żartobliwe, współczujące, pożądające, zachęcające... Wiele ich.
Ten młody chłopak ma różne humorki i różne zachcianki. Jego emocje potrafią się skrajnie zmieniać. Może to również za sprawą tego, że bardzo łatwo przychodzi mu wymuszenie łez? Tego nikt, nigdy nie odgadnie.
Należałoby dodać, że Liam... Lubi mówić. Lubi mówić, gdy ma o czym i do kogo. Zwłaszcza to drugie. Musi mieć dobrego i konkretnego rozmówcę, któremu mógłby powiedzieć wszystko. Inaczej na nic się zda rozmowa z nim. Do obcych osób, jeśli nie ma u nich interesu, zachowuje się dosyć sztywno, a najchętniej w ogóle nie zwraca na nie uwagi. Ktoś musi go mocno zaciekawić, aby Liam zawiesił na nim swoje oko.
Cechą bardzo ważną jest mało prawdomówność. Kiedy Liam chce, potrafi bardzo ładnie i płynnie kłamać. A zachciewa bardzo często tego. Nie zależy mu jakoś wybitnie na prawdzie. Tylko nieliczni mają zaszczyt słyszeć prawdę z jego usteczek. Trzeba wspomnieć, że chłopak ma tę umiejętność, która pozwala mu mówić prawdę w bardzo kłamliwy sposób. Modelując głosem oraz mimiką sprawia, że mówienie prawdy nabiera innego znaczenia. I tak każdy uważa, że w tym momencie kłamie.
- Lubi popalać miętowe fajki. Żadko, ale jednak.
- Czasem nie umie powstrzymać swojego jezyka.
- Jest bardzo leniwy. Nigdy mu się nie chciało uczyć. Najchętniej przespałby swoje życie. Samemu, w mięciutkim łóżku. Takie lubił najbardziej.
- Bywa czuły. Zdaża mu się być takim. Romantycznym też. Jak się wysili.
- Jest bardzo punktualny. Nawet za bardzo.
- Nie lubi zdradzać i nie robi rego.
- Ma dystans do siebie i świata.
W sumie nic konkretnego. Lubi czytać książki. Ot, fantasy najczęściej. Zdaża mu się napisać jakieś małe opowiadanko, ale wszystko rzuca w kąt, gdyż po chwili juz mu się to nie podoba. Szybko traci zainteresowanie wszystkim, cieżko coś znaleźć mu na stałe. Próbował w swoim życiu gitary ( co jakiś czas do niej wraca ), rysunku, sportu. W niczym nie zagrzał miejsca na stałe. Lubi również gry komputerowe oraz dobre filmy.
*Mentalność: Jeśli się czymś zainteresuje to przez pewien czas można u niego zobaczyć twarz wypełnioną pasją. Ma jej w sobie dużo, lecz nie znajduje ujścia w czymś konkretnym. Zazwyczaj niczym się nie przejmuje. Przez długi czas miał swoje ulubione powiedzonko: "Miej wyjebane, a będzie Ci dane." Całkiem długo się tym kierował.

Mało szczególny, można by rzec. Jest dosyć wysoki i nieco nawet patykowaty. Szczupły, nawet może nieco za chudy. Na pierwszy rzut oka jego ciało wygląda bardzo nieproporcjonalnie. Zbyt długie kończyny, dziwny tułów, niepasująca głowa. Gdy się człowiek jednak przyjrzy, stwierdza, że nogi są po prostu smukłe i ładne. Ręce wcale nie są za długie. Takie akurat. A twarz jest dosyć ładna. Blada cera mocno kontrastuje z czarnymi włosami. Te są zaś długie, sięgają mu za łopatki. Najczęściej nosi je związane w wysoką pytkę. Z przodu kilka kosmyków ma krótszych, więc ciężko mu je spiąć i w efekcie lecą mu na buzię. To co przyciąga wzrok to jego oczy. Bardzo... Niebieskie. Wyjątkowo niebieskie. Jaśniutki błękit, jednak bardzo intensywny. To te oczy potrafią tak wiele. Dalej znajdziemy prosty nos oraz ładnie wykrojone usta o nietuzinkowej barwie-jasnego różu wpadającego w beż.

Akceptuję, pokój numer 23, piętro drugie. Popraw tylko kilka błędów ortograficznych, na bank wyłapiesz jak przeczytasz jeszcze raz. ^^